13 kwietnia
„Jeśli zapomnę o Nich, Ty Boże na Niebie, zapomnij o mnie”.
Adam Mickiewicz
Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej wypada 13 kwietnia.
Zbrodnia katyńska była jednym z najokrutniejszych przejawów komunistycznego totalitaryzmu. W kwietniu 1940 roku strzałem w tył głowy wymordowano niemal 22 tysiące Polaków. Wśród polskich jeńców przebywających w obozach NKWD były osoby różnych wyznań i zawodów – osoby mundurowe i cywile, profesorowie, nauczyciele i kapłani. Ginęli w Katyniu, Kijowie, Charkowie, Chersoniu, w Mińsku i w Twerze. Wszystkie te ludobójstwa, dokonywane w różnych miejscach, nazywamy symbolicznie zbrodnią katyńską.
Mord na tysiącach ludzi bez wyroku sądu i z pogwałceniem wszelkich konwencji był okrutną zbrodnią ludobójstwa.
Zbrodnia katyńska nie skończyła się z chwilą zamordowania ostatniego jeńca. Ona trwała nadal w postaci nieustannie powtarzanego kłamstwa. Przez blisko 50 lat ukrywano prawdę o Katyniu, nie uczono o tych wydarzeniach w szkole i nie dopuszczano tych informacji do środków masowego przekazu. Dopiero 13 kwietnia 1990 r. Związek Radziecki oficjalnie przyznał się do popełnionej zbrodni.
I właśnie 13 kwietnia 2022 r. w naszej szkole kultywowaliśmy w szczególny sposób pamięć o tych tragicznych wydarzeniach.
Dlaczego?
Od 2008 r. Stowarzyszenie Parafiada im. św. Józefa Kalasancjusza realizuje program edukacyjny pt. „Katyń… Ocalić od zapomnienia” pod Honorowym Patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy.
Celem Programu jest uczczenie zamordowanych przez NKWD w 1940 r. Bohaterów, a zarazem przywrócenie ich sylwetek zbiorowej pamięci narodu poprzez posadzenie 21.857 Dębów Pamięci. Każdy Dąb upamiętnia konkretną ofiarę Zbrodni Katyńskiej według zasady: jeden Dąb to jedno nazwisko.
W Programie uczestniczy już ponad 3.000 instytucji z Polski i spoza jej granic, w tym również nasza szkoła.
O 13 kwietnia w naszej szkole zawsze pamiętamy.
Jako, że na terenie naszego lasku znajduje się posadzony kilkanaście lat temu DĄB PAMIĘCI, upamiętniający Ottona Gałązkę – starszego posterunkowego Policji Państwowej, syna Franciszka i Marty, urodzonego 7 października 1902 roku w Pińczynie, zamordowanego 14 kwietnia 1940 roku, złożyliśmy tam symboliczne kwiaty i zapaliliśmy znicze – KU PAMIĘCI.
Ponadto tej niełatwej karcie historii poświęcone będą lekcje historii, a także wizualizacja tych wydarzeń w postaci wystawy na szkolnym korytarzu. Niech to będzie taki nasz mały wkład w kultywowanie pamięci o tym jakże okrutnym czasie.
I tylko pamięć została
Po tej katyńskiej nocy…
Pamięć nie dała się zabić
nie chciała ulec przemocy.
I woła sprawiedliwość
i prawdę po świecie niesie…
Prawdę o jeńców tysiącach
Zgładzonych w katyńskim lesie.
Chcemy, by pamięć o tej straszliwej zbrodni 1940 roku była żywa w kolejnych pokoleniach.
